تأثیر ایمان و معنویّت بر عملکرد ورزشی در اسلام

 بشر برای عبور از محدودیّت‌های مسیر خود همواره می‌اندیشد تا بتواند محدودیّت‌های موجود را طی نماید و هدف‌های جدیدی طرّاحی کند. این مسیر را پیوسته ورزشکاران طی می‌کنند. از آنجا که انسان یک وجود مادّی و معنوی دارد، بدیهی است که کمک‌های نیروبخشی و توانایی‌ها می‌تواند منشاء مادّی و معنوی داشته باشد؛ یعنی، برای شکوفایی کامل استعدادهای بشری می‌توان از کمک‌های مادّی و معنوی بهره جُست. هدف این مقاله، معرّفی راهبرد کمک‌های نیروزایی ایمان مذهبی از دیدگاه قرآن کریم است. در پیشینة بحث، کمک‌های نیروزایی مکانیکی، تغذیه‌ای، فیزیولوژیکی، داروشناختی و روان‌شناختی معرّفی شده است. سپس برای بهینه کردن عملکرد انسان از طرق دیگر، راهبرد کمک‌های نیروزایی ایمان مذهبی معرّفی شده است. این راهبرد در تاریخ اقوام و ملل مختلف چون یونان، ایران باستان و نهضت المپیک، ایران پس از اسلام، دیدگاه فیلسوفانی چون بوعلی سینا، ویلیام جیمز و امام خمینی (ره) مورد ملاحظه قرار گرفته است. مطالب را در قالب ایمان، مؤمن و ویژگی‌های مؤمن (آرامش، استقامت، عزّت، توکّل) از دیدگاه قرآن مورد توجّه قرار داده است. همان طور که می‌دانیم این ویژگی‌ها برای حضور در موقعیّت‌های بحرانی و سخت از جمله موقعیّت‌های ورزشی بسیار مؤثّر هستند که مؤلّف، آن‌ها را کمک‌های نیروزایی ایمان و معنویّت نام نهاده است. در این خصوص، سؤال‌هایی مطرح شده است که آیا می‌توان این قابلیّت را به حوزه‌های فرهنگی چون ورزش انتقال داد؟ سپس مؤلّفه‌های پدیدآورندة ایمان را که همان شناخت و عمل صالح است، بحث نموده است. در خاتمه توصیه‌هایی برای محققان، مسؤولان و مربّیان ارائه شده است.